Felsefe, çevre, politika, futbol, mutlaka ama mutlaka sinema. Biraz ondan, biraz bundan, canı istedikçe çıkan blog. Hayata dair ama tabii ki bana ait. Evet, isyan!

Perşembe, Eylül 01, 2005

Smørrebrød

Kelime anlamiyla yagli ekmek. Aslinda Danimarka sandvici de denilebilir. Yapmak cok basit, adindan anlasilabilcegi gibi. Tek bir dilim cavdar ekmegi, yag ve uzerine sizin tercihiniz ne varsa. Ama genellikle peynir, salam, balik, et oluyor. Yaninda da havuc yiyorsunuz, evde soymus oldugunuz, yenmeye hazir. Katir katir. Hepsi hazir zaten madpakke'nin icinde. Yani yemek kutusu, yemeginizi koyup getirdiginiz kutu. Zaten Danimarkalilar ogle yemeginde kafteryaya gitmiyorlar. Hazirladiklari bu sandvicleri yiyorlar. Aliskanlik bence. Sonucta parasizliktan olmadigi kesin. Zaten kafeteryada yemek yiyenler genelde hep yabanci ogrenciler oluyor. Danimarkali goruyorsaniz yaninda getirdigi madpakkesini cikarmis yiyordur, muhabbete gelmistir. Benim anlamadigim ise bu sure sonra Danimarkalilasan yabancilar da ayni seye basliyorlar. Ben baslayamadim; gerci yemekler dusunulebileceginizden de kotu, butun ise yaramaz ahcilari Danimarkaya toplamislar. Ama ne yapalim diyorsunuz, yemek kotuyse, siz de gidip smørrebrød aliyorsunuz, kaziklandiginiz bile bile.

Hiç yorum yok: